Od 1954 r. władze gminy zaczęły angażować społeczność do akcji sanitarno – porządkowej. Miała ona na celu podniesienie zdrowotności gminy i kultury sanitarnej mieszkańców wsi, a tym samym zapewnienie im lepszych warunków bytowych. Akcja polegała na tym, że mieszkańcy mieli dbać o estetyczny wygląd ulic, placów, o czystość zakładów zbiorowego żywienia, szkół, zakładów pracy, a także ośrodków produkcyjnych[1].

          Mieszkańcy mieli problemy z opieką zdrowotną. Jeszcze w 1945 r. istniał szpital zakaźny. Mieścił się on w barakach, które uległy jednak zniszczeniu, a urządzenia znajdujące się wewnątrz zostały rozszabrowane[2]. W późniejszym okresie musiał on ulec likwidacji[3]. Mieszkańcy gminy jeździli do szpitala w Wejherowie lub też ośrodka zdrowia w Choczewie[4].

 Z protokołów Prezydium GRN wynika, że do 1953 r. na terenie gminy pracowały dwie dentystki. Mieszkańcom bardzo zależało na ich dalszej pracy w gminie[5]. Wiemy też, że była tu położna[6].